Marginale gronden
Volgens New-C-Land:
Een marginale grond is een onbenutte, achtergelaten / braakliggende grond.
Er kunnen talloze redenen zijn voor het niet benutten van dergelijke gronden en de duur van het niet gebruiken kan variëren in de tijd. Daarom worden in het New-C-Land project 4 soorten marginale gronden in overweging genomen:
Gronden achtergelaten om sociaal-economische redenen
Deze al dan niet landbouwgronden worden al meerdere jaren verwaarloosd om sociaal-economische redenen.
Voorbeelden
- Gronden met een moeilijke ligging
- Vergeten gronden
- Achtergelaten braaklanden
- Weesgronden
Laagproductieve gronden
Om biofysische redenen
- Weinig vruchtbare zones (hoog gehalte aan klei of kiezels, kleine hoeveelheid organisch materiaal, …)
- Overstromingszones
Om bestuurlijke redenen
- Moeilijke toegang die de interventiefrequentie beperkt
- Gronden met onregelmatige vorm of moeilijke toegang
- Spoorwegbermen
- Bermen van autosnelwegen
- Wetsbeperkingen over het gebruik van productiemiddelen
- Oevers van al dan niet bevaarbare waterlopen
- Erosiewerende groenzones
- Gebieden voor de bescherming van grondwaterwinningen
- Gronden in de buurt van gevoelige infrastructuren (kinderdagverblijven, scholen, …)
Verontreinigde gronden
Vanwege verontreiniging kunnen op bepaalde gronden geen gewassen voor menselijke of dierlijke voeding aangeplant worden. Ze kunnen evenwel gebruikt worden voor de productie van plantaardige biomassa die niet bestemd is voor voedsel.
Tijdelijke marginale gronden
Het gaat om gronden die wachten op omschakeling – met andere woorden op zoek naar een andere eindbenutting. Vaak liggen er meerdere jaren tussen de identificatie van een grond bestemd voor herinrichting en de verwezenlijking van een herinrichtingsproject. Dit tijdsinterval kan gevaloriseerd worden door plantaardige biomassaproductie.
